جهش 10 ساله تحقیقات سرطان پروستات با یک کشف جدید
محققان می گویند یک کشف جدید در حوزه تحقیقات سرطان پروستات می تواند تحقیقات در این حوزه را تا ۱۰ سال پیش بیاندازد.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، رشد سرطان پروستات توسط هورمون های جنسی مردانه به نام "آندروژن"ها هدایت می شود و بنابراین، کاهش سطح این هورمون ها می تواند به کند کردن رشد این سرطان کمک نماید.
هورمون درمانی در کنترل متاستاز یا سرطان پیشرفته پروستات موفق بوده است. بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستاتیک اغلب تحت درمان ضد هورمونی قرار می گیرند که سیگنال ارسال شده توسط تستوسترون را که سبب تحریک رشد تومور می شود، مهار می کند. اما در نهایت، سلول های تومور می توانند در مقابل آن مقاوم شوند.
سرطان پروستات، پیشرفت سرطان در پروستات است که غده ای در دستگاه تناسلی مردان است. بیشتر سرطان های پروستات آرام رشد می کنند، اما برخی نسبتاً سریع رشد می کنند. سلول های سرطانی ممکنست از پروستات گسترش یابند و به دیگر بخش های بدن بخصوص استخوان ها و گره های لنفاوی برسند. این بیماری ممکنست در آغاز نشانگانی را بروز ندهد. در مراحل پیشرفته تر می تواند مشکلاتی را در ادرار کردن، خون در ادرار یا درد در ناحیه لگن و کمر هنگام ادرار به وجود آورد.
حالا یک تیم بین المللی از محققان به رهبری "موسسه سرطان هلند" از یک چاره بالقوه و غیرمنتظره پرده برداری کرده است که برای مبارزه با خودِ سرطان طراحی نشده است، بلکه برای هدف قرار دادن پروتئین هایی که ریتم شبانه روزی سلول را تنظیم می کنند، طراحی شده است.
پروتئین هایی که اثرات درمان ضد هورمونی را کاهش می دهند
در صورتیکه درمان ضد هورمونی می تواند سرطان پروستات را تحت کنترل نگه دارد، اما این سرطان با توجه به این درمان، همچنان به شکل مداوم پیشرفت می کند، چونکه سلول های تومور به آن مقاوم می شوند. این بدان معناست که بزرگ ترین چالش در درمان سرطان پروستات پیشرفته، یافتن داروهایی نیست که رشد تومور را مهار کنند، بلکه یافتن داروهایی است که بتوانند از مقاومت در مقابل درمان هورمونی جلوگیری نمایند.
دانشمندان "مؤسسه سرطان هلند" و مؤسسه "آنکد"(Oncode) با بهره گیری از بافت بیماران مبتلا به سرطان پروستات که با داروهای مهارکننده تستوسترون درمان شده بودند، به کشف شگفت انگیزی دست یافته اند. آنها کشف کردند که دسته ای غیرمنتظره از پروتئین ها یعنی پروتئین هایی که به صورت معمول ساعت شبانه روزی را تنظیم می کنند، اثرات درمان ضد هورمونی را کم می کنند.
"ویلبرت زوارت" یکی از سرپرستان این تحقیق می گوید: سلول های سرطانی پروستات دیگر ریتم شبانه روزی ندارند. اما این پروتئین های ساعت شبانه روزی با درمان هورمونی عملکرد کاملاً جدیدی در سلول های تومور پیدا می کنند؛ آنها این سلول های سرطانی را به رغم درمان هورمونی، زنده نگه می دارند که چنین چیزی تابحال دیده نشده بود.
این مطالعه بر مبنای مطالعه بافت ۵۶ بیمار مبتلا به سرطان پروستات پرخطر انجام شد که سه ماه پیش از جراحی، تحت درمان ضد هورمونی قرار گرفته بودند. بعد از آن، بافت آنها در سطح DNA مورد بررسی قرار گرفت. "سایمون لیندر" از محققان این مطالعه می گوید: ما متوجه شدیم که ژن هایی که سلول های تومور را برخلاف درمان زنده نگه می دارند، به صورت ناگهانی توسط پروتئینی کنترل می شوند که به صورت معمول ساعت شبانه روزی را تنظیم می کند.
حالا که آنها راه فرار تومور را کشف کرده اند، در مرحله بعدی برای توسعه استراتژی های جدید برای جلوگیری از این فرایند همکاری خواهند کرد و در نهایت اثربخشی درمان ضد هورمونی در مقابل سرطان پروستات را بیشتر از پیش می افزایند.
تمرکز کامل محققان روی پروتئین های مخل
"زوارت" می گوید: این کشف به ما نشان داده است که وقتی نوبت به داروهای جدید برای درمان سرطان پروستات و آزمایش داروهایی می رسد که بر پروتئین های ساعت شبانه روزی تأثیر می گذارند تا حساسیت به درمان هورمونی در سرطان پروستات را بالا برند، باید خارج از چارچوب فکر نماییم. خوشبختانه، هم اکنون چندین روش درمانی وجود دارد که بر پروتئین های شبانه روزی تاثیر می گذارد و میتوان آنها را با درمان های ضد هورمونی ترکیب کرد.
این کشف اعجاب انگیز، فرصت های جدیدی را هم ایجاد می کند، چونکه مشخص شده است که مهار این پروتئین های شبانه روزی، حساسیت به درمان ضد هورمونی را در سلول های تومور پروستات در لابراتوار و همینطور در موش می افزاید.
نتایج این مطالعه ممکنست این سوال را بوجود آورد که آیا اختلالات در ساعت شبانه روزی بدن می تواند خطر عدم حساسیت درمانی را در سرطان پروستات افزایش دهد. "آندره برگمن" انکولوژیست می گوید: هیچ مدرکی برای تأیید این مساله وجود ندارد. ریتم شبانه روزی در سلول های تومور پروستات، دیگر عملکردی ندارد و پروتئین ها نقش کاملاً جدیدی را ایفا می کنند. این راه فرار جدید سلول تومور حالا توجه کامل ما را به خود جلب کرده است و تحقیقات بعدی نشان خواهد داد که آیا مهار این فرایند ممکنست یا نه و آیا می تواند درمان سرطان پروستات را بهبود بخشد؟
این مطالعه در مجله Cancer Discovery انتشار یافته است.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب