تولید سوخت موشک از گرد و غبار واقعی ماه
نیو وبلاگ: به گزارش نیو وبلاگ، محققان چینی دست به ساخت دستگاه خودکاری زده اند که با استفاده از گرد و غبار ماه و دی اکسید کربن موجود در این قمر، اکسیژن و متان تولید می کند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از یونیورس تودی، استفاده از منابع «در محل» (In situ) مبحث داغ این روزها در محافل اکتشافات فضایی است و دانشمندان و مهندسان از مزیت بزرگ دسترسی به مواد جدید در اجرام منظومه شمسی که پیش از این هیچگاه دیده نشده اند، مانند سیارک ها یا اجرامی که دهه ها است از آنها بازدید نشده همچون ماه سخن می گویند. به تازگی، کاوشگر چانگ ای ۵ (Chang’e 5) چین نخستین نمونه از خاک ماه را بعد از تقریبا ۵۰ سال به زمین بازگرداند. محققان چندین دانشگاه چینی با استفاده از بخشی از این نمونه، یک سیستم خودکار برای تولید سوخت موشک و اکسیژن از دی اکسیدکربن، با استفاده از خاک ماه بعنوان کاتالیزور بوجود آورده اند.
این فرایند از آن جهت قابل توجه است که دی اکسید کربن در ماه وجود دارد. در سال ۲۰۰۹، ماهوارهٔ مشاهده گر و حس گر دهانه های ماه (LCROSS) بعد از برخورد با سطح ماه و تحلیل و بررسی مواد حاصل از برخورد، مقادیری دی اکسید کربن را تشخیص داد. سوخت موشک و اکسیژن بخش های ضروری هر برنامه مهم اکتشاف فضایی خواهند بود. ازاین رو استفاده از مواد موجود در سطح ماه مانند خاک آن برای کاتالیز کردن واکنش دی اکسید کربن و تبدیل آن به اکسیژن و سوخت موشک یک بازی دو سر برد به نظر می آید.
در این واکنش با استفاده از خاک ماه دی اکسید کربن به اکسیژن و متان تبدیل می شود. متان یک گاز گلخانه ای قوی است که بعنوان سوخت موثر موشک هم عمل می کند. اکسیژن بعنوان سوخت موشک به خودی خود ضعیف عمل نمی کند، اما کاربردهای دیگری هم دارد، همچون این که برای تنفس انسان ضروریست.
اما محققان تنها به اثبات اینکه خاک ماه می تواند بعنوان یک کاتالیزور عمل کند نپرداختند، بلکه تا جایی پیش رفتند که سیستم کاملاً خودکار بسازند. آنها استدلال می کنند که هر پایگاهی در ماه در آینده با کمبود شدید نیروی کار مواجه خواهد بود، ازاین رو هرگونه واکنش تولیدی باید کاملاً خودکار باشد.
آنها با استفاده از مجموعه ای از ربات ها برای انتقال مواد لازم و تأمین توان مورد نیاز برای انجام واکنش الکتروکاتالیستی، این سیستم را خودکار کردند. به نظر می آید که این سیستم کار می کند، چونکه برای تولید مقدار نسبتاً کمی متان و اکسیرژن از بخشی از نمونه ای که چنگ ای ۵ آورده بود، نیازی به دخالت نیروی انسانی نبود.
اینکه آیا این سیستم نسبت به فرایند هیدرولیز سنتی تر که معمولا بعنوان منبع سوخت موشک و اکسیژن قابل تنفس در ماه در نظر گرفته می شود سودمندتر است یا خیر، بعنوان بخشی از این مطالعه مورد بررسی قرار نگرفت. با این وجود، آب، که اساس فرایند هیدرولیز است، کاربردهای دیگری هم دارد، همچون این که برای ادامه حیات انسان ضروری می باشد. از طرفی، دی اکسید کربن برای انسان ها کاربرد چندانی ندارد، باآنکه اگر گیاهان در یک کلنی قمری در مقیاس بزرگ وجود داشته باشند، مبحث فرق دارد.
حالا محققان به جمع آوری گرد و غبار بیشتری از ماه می پردازند تا دریابند چه آزمایش های دیگری میتوان روی آنها انجام داد.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب