برخورد ۲ کهکشان تافی و ایجاد یک آب نبات غول پیکر کیهانی!
به گزارش نیو وبلاگ، برخورد دو کهکشان معروف به کهکشان های «تافی» در فاصله ۱۸۰ میلیون سال نوری از زمین، یک آب نبات غول پیکر کیهانی را بوجود آورده است.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، برخورد شدید دو کهکشان در فاصله ۱۸۰ میلیون سال نوری از زمین، برای یکی از قوی ترین تلسکوپ های جهان، مانند یک پروانه فریبنده کیهانی درحال تکان دادن بال ها یا یک تکه آب نبات غول پیکر به نظر می آید.
کهکشان های درحال برخورد که «UGC ۱۲۹۱۴» و «UGC ۱۲۹۱۵» نامیده می شوند، نام مستعار کهکشان های «تافی»(Taffy) را از برند معروف شیرینی هایی گرفته اند که به شکل آنها شباهت دارند. این شکل پیچ خورده و کشیده، نتیجه برخوردی است که حدود ۲۵ میلیون سال قبل از نمایش در تصویر شروع شد. این تصویر، نتیجه برخورد کهکشان ها و دور شدن آنها از یکدیگر را نشان داده است.
تصویر برخورد این کهکشان ها که در جهت صورت فلکی «اسب بزرگ»(Pegasus) قرار دارند، با «تلسکوپ شمالی جمنای»(Gemini North) در هاوایی گرفته شده است که همراه با همتای خود «تلسکوپ جنوبی جمنای»(Gemini South) در شیلی، یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین تلسکوپ های جهان برای تشخیص نور و پرتو فروسرخ است.
برخوردهای رخ داده بین کهکشان هایی از این دست، رویدادهایی عمیقا دگرگون کننده هستند و تکامل کیهان را پیش می برند. این برخوردها، هم تشکیل ستاره ها را آغاز می کنند و هم آنرا متوقف می سازند. ادغام ماده ستاره ای دو کهکشان از راه برخورد می تواند ابرهای مولکولی غول پیکری از گاز و غبار به وجود بیاورد که به مکان هایی برای تشکیل ستاره های بزرگ تبدیل می شوند. در هر حال، همان گونه که این تصویر خیره کننده نشان می دهد، این برخوردها می توانند مناطقی را هم ایجاد کنند که تولد ستاره ها در آنها محدود شده است.
باآنکه شکل گیری ستاره در بال های این پروانه کیهانی بزرگ ادامه دارد اما داستان در بدن و دم پروانه متفاوت می باشد. بدن، یک پل گسترده از مواد را شامل می شود که مابین UGC ۱۲۹۱۴ و UGC ۱۲۹۱۵ کشیده شده است و طبیعت بسیار متلاطمی دارد. باآنکه این پل بین کهکشانی مملو از عناصر مورد نیاز برای شکل گیری ستاره ها است اما با برخورد و گرم شدن شدید، تولد ستارگان متوقف می شود.
همان گونه که تصویر تلسکوپ شمالی جمنای نشان می دهد، این منطقه از رشته های قرمز و قهوه ای تشکیل شده است که توده های هیدروژن و رشته های گاز مولکولی هستند و با جدا شدن کهکشان ها بعد از برخورد کشیده می شوند. چنین رویدادی، این تصور را بوجود می آورد که یک تافی گرم از هم جدا شده است.
کهکشان ها به روش های گوناگونی با هم برخورد می کنند
برخورد بین کهکشان ها امکان دارد به روش های متعدد و با نتایج متفاوت رخ دهد. گاهی اوقات بازوهای مارپیچی کهکشان های بزرگ تر به سمت کهکشان های کوچک تر کشیده می شوند و در نهایت، برخورد را به همراه دارند. کهکشان های کوچک می توانند با کهکشان های بزرگ تر برخورد کنند. بعد از برخورد، مدار آنها با بدنه اصلی کهکشان بزرگ تر تلاقی می کند و سبب ایجاد اعوجاج قابل توجهی در ساختار هر دو کهکشان می شود.
اگر هر دو کهکشان درحال برخورد فاقد نیروی حرکتی برای دور شدن از ادغام باشند، با هم ادغام می شوند. همان گونه که ابرهای گازی کهکشان ها در تعامل قرار می گیرند، گاز می تواند به صورت تکه های متراکم فشرده شود و در نتیجه، ستاره را تشکیل دهد. چنین برخوردهایی با برخوردی در این تصویر بین UGC ۱۲۹۱۴ و UGC ۱۲۹۱۵ مشاهده می شود، متفاوت هستند.
در مورد کهکشان های تافی، قرص های کهکشانی و عناصر گازی هر دو کهکشان بشدت با یکدیگر برخورد کردند و سبب تزریق انرژی به گاز شدند و آنرا بسیار متلاطم کردند. همانطور که UGC ۱۲۹۱۴ و UGC ۱۲۹۱۵ بعد از این برخورد از یکدیگر دور شدند، گاز با سرعت بالا از هر کهکشان بیرون کشیده شد. این امر، یک پل گازی بزرگ را بین آنها پدید آورد. با تلاطم مواد ستاره ای در سرتاسر پل، از تجمع و فشرده شدن گاز به تکه های متراکم که برای تولد ستارگان جدید لازم است، جلوگیری شد.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب