غذای فضانوردان در مأموریت های طولانی آینده چه خواهد بود؟
نیو وبلاگ: به گزارش نیو وبلاگ، سرآشپز «باب پری»(Bob Perry) به همراه طرحی به نام «بشریت در اعماق فضا»(Humanity in Deep Space) در حال بررسی چگونگی تجربه ی غذا توسط خدمه در طول مأموریت های فضایی طولانی است.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، دانشمندان و سرآشپزها به صورت یکسان در تلاش هستند تا فناوری غذا را متحول و مشخص کنند فضانوردان در مأموریت هایی که سالها آنها را از زمین دور می کند، به چه غذایی برای حفظ سلامت جسمی و روانی نیاز خواهند داشت.
بشر درحال آماده شدن برای دور بعدی اکتشافات فضایی است، که شامل اقامت طولانی در سطح ماه و سفر به جایی فراتر از ماه و به صورت بالقوه به سطح مریخ خواهد بود. برنامه ی آرتمیس ناسا نخستین پرواز آزمایشی خویش را انجام داده است و انتظار می رود تا سال ۲۰۲۵ بشریت را به ماه بازگرداند. بعد از این، ناسا تلاش خواهد نمود از ماه بعنوان پله ای برای انجام مأموریت به مریخ استفاده نماید.
باب پری، سرآشپز دانشگاه کنتاکی، با همکاری طرح بشریت در اعماق فضا، درحال تهیه دستور العملی برای غذا و مواد مغذی در مأموریت های فضایی طولانی تر از مأموریت های فعلی است. برای انجام این کار، محققان درک انسان از طعم و نحوه ی استفاده مغز از داده های حسی برای تجربه و به خاطر سپردن غذا را در نظر می گیرند. این مطالعه نوروگاسترنومی(Neurogastronomy) نامیده می شود.
نوروگاسترنومی رابطه بین انسان ها، غذایی که می خورند و منشا غذا را بررسی می کند و این مطالعه را میتوان در کاربرد غذا خوردن در فضای عمیق اعمال کرد.
باب پری بنیانگذار انجمن بین المللی نوروگاسترومی، در اطلاعیه ای اظهار داشت: یکی از نگرانی های اصلی تأثیر روانی مأموریت های فضایی طولانی مدت بر فضانوردان است. نوروگاسترونومی از راه تحقیقات پیشگامانه و آزمایش های پرواز، موارد مختلف شگفت انگیزی را بررسی می کند.
کریس کیمل(Kris Kimel)، یکی از بنیانگذاران بشریت و اعماق فضا، اظهار داشت که سفر به مریخ از زمین با پیمودن هر مسیری حدود هفت ماه طول می کشد و انتظار می رود فضانوردان حدود یک سال را در سطح مریخ جهت بررسی سیاره سرخ بگذرانند. این بدان معناست که کاوشگران مریخی بین دو تا سه سال دور از خانه سپری خواهند کرد.
کیمل فارغ التحصیل کالج مددکاری اجتماعی بریتانیا، اضافه کرد: درک رابطه ی بین مغز، روده و اثرات پروازهای فضایی طولانی مدت خیلی مهم است. پرورش غذا در مسافرت به یک لزوم تبدیل می شود.
اعضای خدمه ی ایستگاه فضایی بین المللی پیش از این بر روی کاشت کاهو و سایر محصولات آزمایش انجام داده اند، اما چالش کنونی افزایش تولید برای چندین خدمه برای اقامتی بیشتر از چند ماه در فضا است.
یکی دیگر از جنبه های مهم تحقیقات غذای فضانوردان، درک چگونگی تأثیر محیط ریزگرانشی فضا بر فرایند گوارش و جوامع میکروارگانیسم هایی به نام میکروبیوم روده است که در معده زندگی می کنند.
بررسی سلامت روده از راه نوروگاسترونومی می تواند به ایجاد رژیم های غذایی مناسب برای فضانوردان کمک نماید که مقادیری از مواد مغذی را که در اعماق فضا جذب می کنند بهبود می بخشد.
حفظ لذت بردن از غذا دور از زمین
جنبه ی دیگری از اعماق فضا که محققان می خواهند آنرا بفهمند اینست که چگونه ریزگرانش بر حس چشایی و بویایی تأثیر می گذارد. این می تواند به فرمول بندی بهتر مواد غذایی کمک نماید تا اطمینان حاصل شود که خدمه لذت خوردن غذا را زمانیکه از زمین دور هستند از دست نمی دهند.
علاوه بر این، بررسی روش های جدید نگهداری و تخمیر نه تنها می تواند تضمین کند که مواد غذایی در طول مدت مأموریت های فضایی طولانی حفظ می شوند، بلکه می تواند به این مفهوم باشد که رژیم غذایی فضانوردان متنوع خواهد بود. این تنوع طعم و بافت غذا می تواند برای سلامت روانی فضانوردان مهم باشد.
پری می گوید: انزوا و محصور شدن در اعماق فضا می تواند عمیقا بر روان انسان تأثیر بگذارد. ابزارهای آشپزی با گرانش صفر به ابزاری ضروری برای فضانوردان تبدیل می شود و آنها را قادر می سازد تا چالش ها را از سر بگذرانند و غذا را در یک محیط ریزگرانشی آماده کنند.
فعالیتهای پری و طرح بشریت و اعماق فضا باآنکه در اصل بر فضای عمیق متمرکز است اما می تواند پیامدهایی برای زمین هم داشته باشد.
دانش و فناوری پری و تیمش می تواند منجر به ایجاد یک سیستم غذایی حلقه بسته پایدار در فضا شود که می تواند در اینجا روی زمین هم اعمال شود. بهینه سازی استفاده از منابع برای مأموریت های فضایی عمیق می تواند به بهبود پایداری غذا و کاهش ضایعات غذا برای انسان ها در سیاره ما هم کمک نماید.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب