ابرهای نپتون ناپدید شده اند
نیو وبلاگ: به گزارش نیو وبلاگ، دانشمندان می گویند، اتفاق بسیار عجیبی برای نپتون درحال رخ دادن است، چون که در چند سال گذشته، رگه های ابری که معمولا فضای آبی آنرا زینت می بخشیدند، کاملا ناپدید شده اند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از اس دی، دانشمندان می گویند اتفاق عجیبی برای نپتون افتاده است. ابرهای این سیاره که زینت بخش این سیاره آبی رنگ بودند، به تازگی به صورت کامل ناپدید شده اند.
تصاویر در ارتباط با سال ۱۹۹۴، یعنی زمانیکه تلسکوپ فضایی هابل برای نخستین بار مستندسازی نپتون را آغاز کرد، نشان داده است که این نخستین بار نیست که چنین اتفاقی می افتد. به نظر می آید این نوسانات با تغییر دوره ای فعالیت ۱۱ ساله چرخه خورشیدی ارتباط داشته باشد.
با عنایت به این که نپتون از خورشید دور است و حدود ۴.۵ میلیارد کیلومتر یا کمی بیشتر از ۳۰ برابر میانگین فاصله بین زمین و خورشید فاصله میان آنهاست، این مورد اخترشناسان را شگفت زده و کنجکاو کرده است.
این جدید ترین تحول نپتون به صورت ویژه چشم گیر بوده است. در سال ۲۰۱۹، ابرها در عرض های جغرافیایی میانی آن آغاز به محو شدن کردند و تا سال ۲۰۲۰، ظاهر این سیاره کمابیش بدون ابر شد.
اراندی چاوز ستاره شناس دانشگاه هاروارد که در زمان هدایت این پژوهش در دانشگاه کالیفرنیا برکلی بود، می گوید: حتی در چهار سال بعد، تصاویری که در ژوئن گذشته گرفتیم، نشان داد که ابرها به سطح قبلی خود بازنگشته اند. این بسیار هیجان انگیز و غیرمنتظره است، بخصوص که دوره قبلی فعالیت کم ابری نپتون به این اندازه وسیع و طولانی نبود.
نپتون دورترین سیاره اصلی منظومه شمسی به خورشید است و در نتیجه به اندازه بعضی از همسایگان نزدیک تر زمین مطالعه و درک نشده است. اما اطلاعاتی که ما از آن در اختیار داریم حاکی از یک فضای پیچیده و پویا است که توسط فرآیندهایی که به صورت کامل درک نکرده ایم، هدایت می شود.
با اینکه مطالعه آن از دور دشوار و با محدودیت همراه می باشد، اما امکان شناسایی روندهای جوی دراز مدت آن فراهم است.
چاوز و همکارانش مطالعه خویش را بر روی داده هایی متمرکز کردند که از سال ۱۹۹۴ توسط هابل، از سال ۲۰۰۲ توسط رصدخانه Keck و توسط رصدخانه Lick در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ جمع آوری شده است.
این مجموعه داده های ترکیبی نشان داد که میزان پوشش ابر روی نپتون در چرخه های تقریبا ۱۱ ساله در نوسان است که به نظر می آید با فعالیت خورشید هماهنگ است.
تقریبا هر ۱۱ سال یک مرتبه، قطبیت میدان مغناطیسی خورشید معکوس می شود که با اوج شراره های خورشیدی، پرتاب های جرم تاجی و لکه های خورشیدی مشخص می شود. هنگامی که قطب های مغناطیسی خورشید جای خویش را عوض می کنند، خورشید برای مدتی آرام می شود و سپس باردیگر به حداکثر فعالیت خود اوج می گیرد.
خورشید با رسیدن به حداکثر فعالیت خود، نور فرابنفش شدیدتری را ساطع می کند و منظومه شمسی را تحت تابش این اشعه قرار می دهد. تحلیل و بررسی ۲۹ ساله این گروه پژوهشی نشان داده است که ابرهای نپتون حدود ۲ سال بعد از شروع تابش قدرتمند فرابنفش روی نپتون ظاهر می شوند. همینطور یک همبستگی مثبت بین پوشش ابر نپتون و آلبدو یا سپیدایی آن وجود دارد که مقداری از نور خورشید است که نپتون منعکس می کند.
ایمکه دی پاتر، ستاره شناس دانشگاه برکلی می گوید: این داده های قابل توجه، قوی ترین شواهد را تابحال به ما عرضه می دهند که پوشش ابر نپتون با چرخه فعالیت خورشیدی همبستگی دارد.
وی ادامه داد: یافته های ما از این نظریه حمایت می کند که پرتوهای فرابنفش خورشید، زمانیکه به اندازه کافی قوی باشند، امکان دارد سبب ایجاد یک واکنش فتوشیمیایی شوند که ابرهای نپتون را تولید می کند.
تحلیل و بررسی این گروه پژوهشی که ۲.۵ چرخه خورشیدی را پوشش می دهد، نشان داده است که پوشش ابر و سپیدایی نپتون در سال ۲۰۰۲ به اوج خود رسید(مطابق با مطالعه قبلی) و در سال ۲۰۰۷ به پایین ترین حد خود رسید. از آنجا، ابر و سپیدایی نپتون باردیگر در سال ۲۰۱۵ به اوج رسیدند و سپس باردیگر افول کردند.
با این وجود، در حالیکه نتایج حاکی از نوعی رویداد فتوشیمیایی است، دانشمندان باید بعضی از داده ها را برای یافتن این که این اتفاقات چه هستند، بررسی نمایند. بعنوان مثال، یکی از احتمالات، برهمکنش اشعه فرابنفش در جهت تیره شدن و نه روشن شدن ابرهای نپتون است که سبب کاهش سپیدایی آن می شود نه افزایش آن. همینطور امکان دارد طوفان های اعماق نپتون با ابرهای آن بی ارتباط نباشد.
در هر صورت، مشاهدات در حال انجام می باشد و دانشمندان حالا داده های جدیدی از تلسکوپ فضایی جیمز وب در اختیار دارند. مجموعه داده ها با یافته های این گروه در جهت رسیدن به حداکثر فعالیت خورشیدی بعدی که برای سال ۲۰۲۵ انتظار می رود، مطابقت دارند.
دی پاتر می گوید: ما در جدید ترین تصاویر، بخصوص در عرض های جغرافیایی شمالی و ارتفاعات بالا، همانطور که از افزایش مشاهده شده در شار اشعه فرابننفش خورشید در دو سال قبل انتظار می رود، ابرهای بیشتری را دیده ایم. البته بهتر است یک فضاپیما برای مطالعه نپتون از نزدیک بفرستیم.
این پژوهش در مجله Icarus انتشار یافته است.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب