با تاكید بر بخش های مراقبت ویژه بررسی شد
چالش های گوناگون و فرسودگی شغلی پرستاران
نیو وبلاگ: پرسنل پرستاری در بخش های مراقبت ویژه با فشارهای روانی و چالش های گوناگون روزمره مواجه اند که بر کیفیت کار و سلامت روان آنها تأثیرگذار است. مطالعه ای جدید به بررسی یکی از این چالش ها، یعنی دیسترس اخلاقی و ارتباط آن با فرسودگی شغلی پرداخته است. این پژوهش نشان میدهد که چگونه دیسترس اخلاقی می تواند به بروز فرسودگی و کاهش کیفیت مراقبت های بهداشتی منجر شود.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا، چالش هایی که پرستاران خصوصاً در بخش های مراقبت ویژه با آنها روبرو هستند، شامل مسائلی مانند نداشتن وقت و منابع کافی برای ارائه مراقبت های لازم، قوانین و محدودیت های سازمانی و حتی تصمیمات پزشکی در موارد حساس است. دیسترس اخلاقی، شرایطی است که در آن فرد می داند بهترین راهکار چیست، اما به علت موانع مختلف نمی تواند آنرا انجام دهد. این وضعیت، منجر به احساس ناکامی، استرس و سردرگمی در میان پرستاران می شود. این دیسترس نه فقط بر وضعیت روحی پرستاران تأثیر منفی می گذارد، بلکه می تواند به تدریج موجب فرسودگی شغلی شود، حالتی که فرد احساس می کند توانایی انجام وظایف خودرا به درستی ندارد.
بخش های مراقبت ویژه، محیط هایی هستند که به علت وضعیت حساس بیماران و تصمیم گیری های پزشکی سریع و پیچیده، پرستاران را بیش از سایر بخش ها با دیسترس اخلاقی مواجه می کنند. چالش هایی مانند کمبود نیرو، محدودیت های درمانی و عدم حمایت کافی از طرف سازمان ها، به این فشارها دامن می زند. دیسترس اخلاقی مداوم، نه فقط موجب مشکلات جسمی مانند بی خوابی و سردرد می شود، بلکه می تواند منجر به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی و حتی ترک شغل شود. به همین دلیل، توجه به این مساله و راهکارهای مقابله با آن از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.
در یک پژوهش که توسط تعدادی از پژوهشگران از دانشگاه شاهد و دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) صورت گرفته، این مساله بررسی شده است. محققان در این مطالعه بدنبال بررسی ارتباط دیسترس اخلاقی با فرسودگی شغلی در پرستاران بخش های مراقبت ویژه بودند.
برای انجام این پژوهش، پژوهشگران از ۳۵۰ پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه استان زنجان دعوت نمودند تا در مطالعه شرکت نمایند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های دیسترس اخلاقی و فرسودگی شغلی بود که توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار آماری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت تا ارتباط بین دیسترس اخلاقی و فرسودگی شغلی در این گروه از پرستاران مشخص شود.
نتایج این پژوهش نشان می دهند که دیسترس اخلاقی در سطح پایینی در میان پرستاران وجود داشت. با این وجود، فرسودگی شغلی در بعضی ابعاد همچون «مسخ شخصیت» در سطح بالایی قرار داشت. مسخ شخصیت حالتی است که فرد نسبت به بیماران یا دیگران سرد و بی احساس می شود و این می تواند کیفیت مراقبت را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
علاوه بر این، بین دیسترس اخلاقی و بعد «عدم موفقیت فردی» فرسودگی شغلی نیز ارتباطی معکوس مشاهده شد؛ به این معنا که افزایش دیسترس اخلاقی، موجب کاهش احساس موفقیت فردی در پرستاران شده است.
این نتایج اهمیت زیادی دارند، برای اینکه نشان می دهند که دیسترس اخلاقی نه فقط بر وضعیت روانی پرستاران اثرگذار می باشد، بلکه بطور مستقیم با فرسودگی شغلی آنها در ارتباطست. دیسترس اخلاقی موجب می شود پرستاران احساس کنند که قادر به ارائه مراقبت مناسب به بیماران نیستند و این احساس منجر به کاهش رضایت شغلی و حتی ترک حرفه پرستاری می شود.
افزایش شیوع بیماریهای پیچیده مانند کووید-۱۹، فشارهای اخلاقی بیشتری را بر پرستاران تحمیل کرده است. مراقبت از بیماران در وضعیت بحرانی، نیاز به تصمیم گیری های اخلاقی پیچیده دارد و در صورتیکه پرستاران نتوانند این تصمیمات را به درستی اجرا کنند، به شدت تحت فشار قرار می گیرند.
این پژوهش به مسئولین بهداشتی و درمانی پیشنهاد می دهد که با شناسایی عوامل ایجاد دیسترس اخلاقی و ارائه آموزش های لازم به پرستاران، به آنها کمک کنند تا از فرسودگی شغلی جلوگیری نمایند.
لازم به اشاره است که این یافته های علمی در مجله «اخلاق پزشکی» انتشار یافته اند که وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است. این مجله به بررسی مسائل اخلاقی در عرصه بهداشت و درمان می پردازد و مقالاتی مانند این پژوهش را بمنظور افزایش آگاهی جامعه علمی و درمانی منتشر می کند.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب