فعالیت بدنی و سبک زندگی تاثیری متفاوت بر قند خون افراد دارد
به گزارش نیو وبلاگ، خراسان رضوی محققان گفتند که عوامل سبک زندگی و فعالیت بدنی بر مقادیر گلوکز دو ساعته در افراد دچار دیابت نوع دو تأثیر دارد.
دیابت نوع دو، اختلال متابولیک است که میلیونها نفر در سراسر دنیا را تحت الشعاع قرار می دهد. اصلاح سبک زندگی، ازجمله تغییر در رژیم غذایی و فعالیت بدنی، به صورت گسترده ای بعنوان رویکرد درمانی اولیه سفارش می شود. در واقع، اتخاذ سبک زندگی سالم می تواند حساسیت به انسولین را افزایش داده و کنترل قند خون را بهبود بخشد.
در مقاله «بررسی تاثیر عوامل شناختی بر درمان بیماری دیابت نوع دو در یزد»، انتشار یافته در فصلنامه مطالعات روان شناسی بالینی آمده است، بیماری دیابت از شایع ترین بیماری های در ارتباط با سوخت وساز بدن است که منجر به عوارض ناتوان کننده می شود و کنترل این بیماری نیازمند تغییر سبک زندگی است.
همینطور نتایج مقاله «اثر زمان بندی فعالیت ورزشی بر مقادیر گلوکز پس از وعده های غذایی در زنان چاق»، انتشار یافته در مجله پزشکی دانشگاه اراک نشان داد، ارزیابی پایش گلوکز بعد از وعده های غذایی در شرایط زندگی عادی اهمیت دارد، چونکه نتایج مطالعات اخیر نشان داده است که روش های آزمایشگاهی معمول مانند آزمون تحمل گلوکز خوراکی به صورت دقیق نمی توانند تاثیر فعالیت بدنی بر تنظیم گلیسمی را نشان دهند. در همین رابطه، نشان داده شده است که متابولیسم گلوکز با پایش مداوم قند خون تا بیشتر از ۲۴ ساعت بعد از فعالیت ورزشی حاد مقاومتی و فعالیتهای تداومی با شدت متوسط در افراد دچار دیابت نوع دو بهبود می یابد.
محققان این مقاله اظهار کردند: در ارتباط با آثار فعالیت ورزشی حاد بر سیستم های پایش مداوم قند در افراد بدون مبتلا شدن به دیابت نوع دو اطلاعات محدودی وجود دارد. گزارش شده است که یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی و همینطور تداومی، منجر به بهبود تنظیم گلیسمی در افراد دچار اختلال تحمل گلوکز می شود. ازاین رو سیستم های پایش مداوم قند بعنوان ابزاری پرارزش برای ارزیابی تاثیر فعالیت ورزشی بر روند پایش قند خون در افراد دچار دیابت نوع دو یا در معرض خطر دیابت نوع دو و در نتیجه کاهش بیماری های قلبی عروقی مطرح گردیده است.
در نتایج مقاله «تأثیر متفاوت عوامل سبک زندگی بر مقادیر گلوکز دو ساعته در افراد دچار دیابت نوع دو: پتانسیل برای مداخلات شخصی تر» انتشار یافته در نشریه بی ام جی هم مشخص شد که شخصی سازی سفارش های سبک زندگی، با درنظر گرفتن پس زمینه بیولوژیکی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی فرد، امکان دارد مشارکت طولانی مدت و نتایج بهینه سلامت را آسان کند.
از آنجاییکه تاثیر عوامل سبک زندگی متمایز بر غلظت گلوکز خون امکان دارد به صورت قابل توجهی در میان افراد متفاوت باشد، سفارش های شخصی باید به صورت ایده آل پاسخ گلوکز فردی به سبک زندگی را درنظر بگیرد. بعنوان مثال، پاسخ گلوکز بعد از غذا به وعده های غذایی یکسان در بین افراد یک گروه ۸۰۰ نفری از افراد بدون دیابت بسیار متغیر بود. همچنین، پاسخ گلیسمی به یک وعده غذایی غنی از نشاسته در میان ۱۰ فرد دچار دیابت نوع دو به صورت قابل توجهی متفاوت گزارش و ۵۰ دقیقه پیاده روی پیش از شام سبب افزایش غلظت گلوکز بعد از غذا در بعضی افراد و کاهش آن در بعضی دیگر در گروه ۸۰ نفری دچار دیابت نوع دو شد.
عرضه مشاوره شخصی سازی شده در مورد سبک زندگی مستلزم آگاهی از چگونگی تاثیر ابعاد مختلف سبک زندگی بر تنظیم گلوکز به خودی خود و همینطور دانش در مورد تغییرات بین فردی در آن است. مولفه های مهمی که باید در مداخله سبک زندگی برای دیابت نوع دو گنجانده شود، فعالیت بدنی، مصرف رژیم غذایی و خواب است.
تاثیر این مؤلفه های سبک زندگی، بر کنترل قند خون در بیماران دچار دیابت نوع دو در محیط های تحقیقاتی بسیار کنترل شده به خوبی مورد بررسی قرار گرفته است. با این وجود، مطالعات تحت چنین شرایط کنترل شده ای، که اغلب بر تاثیر مؤلفه های سبک زندگی به شکل مجزا تمرکز می کنند، امکان دارد نتوانند به صورت کامل تأثیرات سبک زندگی یا تعامل بین اجزای متمایز را بر کنترل گلوکز در زندگی روزمره نشان دهد.
محققان در پژوهش حاضر از انواع حسگرها و برنامه ها برای نظارت بر میزان مصرف رژیم غذایی، فعالیت بدنی، خواب و غلظت گلوکز در افراد دچار دیابت نوع دو در زندگی واقعی استفاده کردند. بعد از آن، یک مدل خطی با اثرات آمیخته برای تعیین این که کدام یک از این خصوصیت های سبک زندگی، در بازه های زمانی از پیش تعیین شده، بیشترین تأثیر را بر غلظت گلوکز دو ساعت بعد دارد، استفاده شد.
۳۸ شرکت کننده دچار دیابت نوع دو که با سفارش های سبک زندگی و یا مصرف قرص متفورمین تحت درمان قرار گرفتند، فعالیت بدنی، خواب و رژیم غذایی خویش را پیگیری کردند، در حالیکه به صورت مداوم غلظت گلوکز را برای ۱۱ دوره چهار روزه متوالی کنترل کردند. یک مدل خطی با اثرات آمیخته برای تعیین کمیت اثر خواب، استرس، گلوکز فعلی، مصرف کربوهیدرات و ورزش بر سطح گلوکز دو ساعت بعد استفاده شد.
یافته ها
مدل نهایی، مصرف کربوهیدرات (گرم) در پنج دقیقه گذشته و همینطور در ۳۰ دقیقه گذشته، مدت زمان خواب در طول شب قبل (ساعت ها) و فعالیت بدنی (معادل متابولیک) در ۱۲ ساعت گذشته را بعنوان اثرات ثابت قابل توجهی شناسایی کرد که غلظت گلوکز دو ساعته بعد را تحت الشعاع قرار می داد.
علاوه بر این، دریافت کربوهیدرات در پنج و ۳۰ دقیقه گذشته و فعالیت بدنی در ۳۰ دقیقه گذشته و آینده بعنوان اثرات تصادفی یا فردی درنظر گرفته شد. باآنکه مصرف کربوهیدرات منجر به افزایش غلظت گلوکز دو ساعته در همه افراد شد، اما میزان این اثر بین افراد متفاوت بود. فعالیت بدنی روی غلظت گلوکز دو ساعته در افراد هم از نظر میزان افزایش یا کاهش متفاوت بود.
نتیجه گیری
مصرف کربوهیدرات، خواب و فعالیت بدنی در مقاطع زمانی خاص، اثرات ثابت و هم اثرات فردی بر غلظت گلوکز دو ساعته در افراد دچار دیابت نوع دو می گذارد و تفاوت های بین فردی در پاسخ گلیسمی به مولفه های سبک زندگی احتیاج به مشاوره شخصی در کنترل دیابت نوع دو دارد. دانستن اثرات حاد عوامل سبک زندگی بر غلظت گلوکز برای یک فرد، پیش نیاز سفارش های دقیق شیوه زندگی برای بهبود کنترل قند خون، بعنوان مثال، برای جلوگیری از مقادیر بالای گلوکز در افراد دچار دیابت نوع دو است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب