راهکار پژوهشگران دانشگاه تهران برای مشارکت شهروندان در طراحی شهر
نیو وبلاگ: نیو وبلاگ: محققان دانشکده شهرسازی دانشکدگان هنرهای زیبای دانشگاه تهران، راهکاری را برای مشارکتی کردن تولید طرح در پروسه طراحی شهری ارائه کردند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا، در پژوهش دکتر بهناز امین زاده، استاد دانشکده شهرسازی دانشکدگان هنرهای زیبا و شهره عزتیان، دانشجوی دانشگاه تهران، راهکارهایی برای مشارکت ذی نفعان در طراحی شهر پیشنهاد شده است.
امین زاده درباره ی اهمیت همکاری و مشارکت در طراحی شهری، اظهار داشت: لازمه طراحی شهری نوعی همکاری است. اما این مسأله مهم عمدتا با تعارضاتی رو به رو است، برای اینکه غالباً طراحی شهری بصورت مجزا و بدون همکاری معنادار بین طراح و سایر کنشگران و با رویکرد «دانای کل» و «جعبه سیاه طراحی» به انجام می رسد.
استاد دانشکدگان هنرهای زیبای دانشگاه تهران در معرفی پژوهش انجام شده در دانشکده شهرسازی، اظهار داشت: در این پژوهش سعی شده است کاربست طراحی همکارانه در مرحله تهیه طرح مورد واکاوی قرار گیرد. در حقیقت باتوجه به ماهیت خلاقانه و کشف و شهودیِ طراحی و لزوم خلق و پردازش ایده در مرحله تولید طرح، امکان تعامل و همکاری بین کنشگران نیازمند مطالعه و واکاوی است.
وی ادامه داد: طراحی شهری همکارانه با حضور کنشگران مختلف، از یک سو نوعی مدیریت تضادهاست که هدفش ایجاد درک مشترک از مسئله طراحی برمبنای ارزش ها و هنجارهای کنشگران در فرایندی یکپارچه و طراحی برمبنای آنست. از طرف دیگر ماهیت طراحی ایجاب می کند که مرحله خلق ایده و راهکار با رویکرد تحلیلی و خلاقانه از جانب طراح / طراحان صورت گیرد.
استاد دانشکده شهرسازی اشاره کرد: این مطالعه به لحاظ نظری مبتنی بر تفسیر نوآورانه ای از رهیافت «تفکر طراحی» (design thinking) در عرصه طراحی شهری و مرتبط ساختن آن با رهیافت «عقلانیت همکارانه» (collaborative rationality) است. در آزمون فرضیه ایجادشده در یک نمونه موردی (طرح چهارباغ اصفهان) بعد از مدل سازی هایی انجام شده برمبنای کاربرد الگوریتم ژنتیک، سامانه ای یکپارچه با بهره بردن از محیط فناورانه و رسانه های جمعی به وجود آمد تا قابلیت آنرا داشته باشد که در هر مرحله، نظر کنشگران را باتوجه به نقش و جایگاهشان در قالب ابزارهای رسانه ای سنجیده و خواسته ها و تمایلات متفاوت و گوناگون آنها را وارد شبکه کند.
به نقل از روابط عمومی دانشگاه تهران، امین زاده درباره ی نتایج این مطالعه، اظهار داشت: این مطالعه نشان داد که کنشگران می توانند به شبکه ای از قدرت دست یابند که همکاری را معنادار کرده و با برقراری روابط تعاملی و تفسیری، امکان یادگیری متقابل و رسیدن به محصول طراحی مطلوب را فراهم می آورد.
عضو هیات علمی دانشکدگان هنرهای زیبا با اشاره به این که پیشنهاد مطالعه در قالب قدمهای هشتگانه پروسه طراحی شهری تبیین شده است، اشاره کرد: چنین فرایندی نیازمند چرخه ای متوالی از مفهوم سازی، ساخت و پردازش ایده، ارائه راهکار ها و ارزیابی آنهاست. این پروسه بوسیله ایجاد شبکه ای فناورانه از تعامل و تصمیم گیری، ارتباط بین کنشگران شامل مدیران و متولیان، متخصصین و تهیه کنندگان طرح و کاربران به وجود می آورد و در نتیجه چالش بین استفاده همزمان از روش های علمی و کشف و شهودی را در طراحی شهری به حداقل رسانده و بستر مشارکت خلاقانه در طراحی شهری در مرحله تولید طرح را فراهم می آورد.
نتایج این پژوهش در قالب مقاله ای در نشریه CoDesign انتشار یافته است.
منبع: newweblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب