تخصیص بودجه 2
یک پژوهشگر آمریکایی و گروهش موفق شده اند بودجه ای به مبلغ ۲/۱ میلیون دلار دریافت نمایند تا یک فناوری پوشیدنی جهت کمک به راه رفتن کودکان مبتلا به فلج مغزی عرضه کنند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی "دانشگاه آریزونای شمالی"(NAU)، "زاک لرنر"(Zach Lerner)، پژوهشگر، مخترع و دانشیار بخش مهندسی مکانیک دانشگاه آریزونای شمالی، بودجه ای به مبلغ ۲/۱ میلیون دلار از "موسسه ملی بهداشت کودکان و توسعه انسانی آمریکا"(NICHD) دریافت کرده است.
این بودجه، بزرگترین بودجه ای است که لرنر تابحال بعنوان یک پژوهشگر دریافت کرده است و می تواند به او کمک نماید تا یک آزمایش پنج ساله بالینی را ترتیب دهد. هدف از آزمایش این است که با استفاده از اختراعات لرنر شامل یک دستگاه رباتیک پوشیدنی، یک راهبرد درمانی برای کودکان مبتلا به فلج مغزی عرضه شود و به آنها کمک نماید تا راحتتر راه بروند.
لرنر اظهار داشت: این مهم ترین کمک مالی است که ما تا به امروز دریافت کرده ایم. این پروژه مستقیما بر کاری متمرکز است که ما طی پنج سال قبل در دانشگاه آریزونای شمالی انجام داده ایم. این کار، توسعه یک دستگاه اسکلتی بیرونی سازگار با مچ پا است که سبک، قابل حمل و موثر باشد و به بهبود تحرک در کودکان مبتلا به فلج مغزی کمک نماید. ما ارزیابی های فنی و بالینی ابتدایی و بررسی های مورد نیاز برای جمع آوری داده های اولیه را برای این "کارآزمایی تصادفی کنترل شده"(RCT) تکمیل کردیم که یک استاندارد طلایی برای کارآزمایی های بالینی است و اثربخشی یک روش جدید را دنبال می کند.
لرنز و گروهش در این پروژه با "مایک شوارتز"(Mike Schwartz) و گروهش در "مرکز تخصصی مراقبت های بهداشتی کودکان گیلت"(Gillette Children's Specialty Healthcare) آمریکا همکاری کرده اند تا یک آزمایش ۱۲ هفته ای را با استفاده از فناوری پوشیدنی ابداع شده در دانشگاه آریزونای شمالی و ساخته شده در شرکت "بیوموتوم"(Biomotum) انجام دهند. سایر جنبه های این پروژه، در آزمایشگاه لرنر و "آزمایشگاه توانایی و نوآوری"(Ability & Innovation Lab) در "دانشگاه واشنگتن"(University of Washington) صورت خواهند گرفت.
توانایی کودک در راه رفتن موثر، برای سلامت جسمانی و عمومی ضروری می باشد. از هر ۱۰۰۰ کودک، حدودا چهار نفر به فلج مغزی مبتلا هستند. فلج مغزی، یک اختلال عصبی است که بر کنترل و هماهنگی عضلات تأثیر می گذارد و اغلب راه رفتن را بسیار دشوار می کند. باآنکه اغلب راهبردهای درمانی برای فلج مغزی کافی نیستند اما یکی از امیدوارکننده ترین گزینه های درمانی جدید، استفاده از ربات های پوشیدنی مجهز به باتری یا اسکلت های بیرونی است که آموزش راه رفتن و حرکت کردن را عرضه می دهند. این دستگاه ها می توانند تحولی را در توانبخشی بیماران مبتلا به نقص های عصبی-عضلانی ایجاد کنند و رنج مادام العمر و بار اقتصادی ناشی از آنرا برای خانواده بیماران کاهش دهند.
لرنر اظهار داشت: توافق بالینی گسترده ای وجود دارد که نشان داده است اختلال عملکرد عضلات خم کننده کف پا یا عضلات ساق پا، عامل اصلی راه رفتن آهسته، ناکارآمد و خمیده در افراد مبتلا به فلج مغزی است. پژوهش ما بر دو فرضیه متمرکز خواهد بود؛ یکی اینکه تمرین مقاومتی هدفمند مچ پا در مقایسه با فیزیوتراپی و تمرین راه رفتن استاندارد، به بهبود بیشتر کنترل حرکت اندام تحتانی، راه رفتن و اقدامات بالینی حرکتی منجر خواهد شد. دومین مورد اینکه کمک های سازگار با مچ پا در مقایسه با کفش های ویژه راه رفتن، به بهبود قابل توجه و عملکرد بهتری ختم می شود.
وی ادامه داد: این پژوهش، خصوصیت های شرکت کننده همچون سن، جنسیت و سرعت راه رفتن را که با بیشترین بهبود در نتایج بعد از هر مداخله درمانی همراه هستند، بررسی می کند تا راهنمایی لازم را برای عملکرد بالینی در آینده و دانش اساسی بهتری را در مورد مداخلات تطبیقی مچ پا برای درمان اختلال راه رفتن نسبت به مراقبت استاندارد در فلج مغزی عرضه نماید.
پژوهش پیشگام لرنر که با دریافت کمک های مالی متوالی به مبلغ بیشتر از ۴/۱ میلیون دلار از "موسسه ملی سلامت" (NIH)، "بنیاد ملی علوم آمریکا" (NSF)، "بخش خدمات بهداشتی آریزونا"(ADHS) و همچنین، کمک های مالی خصوصی بنیاد دانشگاه آریزونای شمالی انجام شده است، بهبود عملکرد را در راه رفتن نشان داده است. پژوهش لرنر بیشتر از نشان دادن نتایج جراحی تهاجمی، نشان دهنده یک سرمایه گذاری موفق توسط "صندوق نوآوری فناوری و پژوهش آریزونا"(TRIF) است.
منبع: نیو وبلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب