دورخیز چین برای دستیابی به فناوری فضایی سرنشین دار بعلاوه تصاویر
نیو وبلاگ: چین خویش را برای برداشتن گامی بزرگ در زمینه فناوری فضایی سرنشین دار آماده می كند.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا، این كشور در سال 1992 با تصویب برنامه ای تحت عنوان 921، برنامه توسعه قابلیت های فضایی خویش را به تصویب رساند. این برنامه از آزمایش ناو شنژو در شكل حمل محموله های زیستی و سپس سرنشین دار شروع شد و سرانجام با آزمایشگاه فضایی كوچك تیانگون ادامه یافت و به یك مجتمع مداری چند قسمتی مجهز در مدار زمین انجامید.
طی این مسیر كه حدودا 25 سال طول كشید، نشان داده است كه مدیران سیاست فضایی چین، از برنامه بلند مدت طراحی شده عدول نكرده و در كنار فعالیت های پرارزش غیرسرنشین دار، سیاست های مصوب در ربع قرن قبل را گام به گام پیش می برند.
خبرهای منتشره نشان داده است ساخت هسته مركزی مجتمع مداری چین با نام تیانانه (Tianhe- به مفهوم هارمونی آسمان ها) توسط آكادمی فضایی چین (CAST -China Academy of Space Technology) به آخر رسیده است و اینك در مركز پیكره بندی و آزمایش تیانجین (Tianjin) در شمال چین آخرین مراحل بررسی را می گذراند. همچون خصوصیت های ایستگاه مداری جدید چین می توان به توسعه و بهبود سامانه های تامین نیازهای زندگی اشاره نمود كه بر مبنای تجربیات در ماموریت كیهان نوردان چین در آزمایشگاه فضایی تیانگون (Tiangong) به دست آمد. به طور مثال می توان به توانایی برای بازیافت آب از تنفس و دفع اشاره نمود.
قرار است بعد از پرتاب تیانانه، نخست یك فروند ناو بدون سرنشین دار تیانژو (Tianzhou) كه نقشی شبیه به ناو روسی باربری "پروگرس" دارد، حمل تجهیزات و لوازم مورد نیاز ساكنان تیانانه را انجام دهد. سپس یك ناو از نوع شنژو (Shenzhou) با گروهی از فضانوردان چین با هدف بازدید و بررسی همه جانبه ایستگاه مداری، راهی آن خواهد شد. دو بخش آزمایشی همراه با یك بخش اپتیكی شامل تلسكوپ فضایی دو متری مانند تلسكوپ فضایی هابل، اما با یك میدان گسترده تر همچون تجهیزاتی خواهد بود كه مقرر است به هسته اصلی وصل شوند.
"بائو ویمین" (Bao Weimin) مهندس شركت فناوری هوا و فضای چین China Aerospace Science and Technology) Corporation -CASC) پیمانكار اصلی فضایی این كشور طی مصاحبه ای به خبرگزاری ها اظهار داشت كه برنامه ایستگاه مداری جدید چین با بیش از دوازده پرتاب، همچون پرتاب بخش های مختلف، ناوهای باربری تیانژو و ماموریت ناوهای سرنشیندار شنژو صورت خواهد گرفت.
از سوی دیگر، بر مبنای خبرها، گروهی از فضانوردان چینی در حال آماده شدن برای انجام مأموریت در ایستگاه مداری تیانه هستند. این آموزش ها شامل تمرین های مختلف مانند راهپیمایی فضایی و فعالیت های بیرون از ایستگاه مداری می گردد. جالب آن كه كیهان نوردان چین، بخشی از این تمرین و فعالیت ها همچون آموزش فرود اضطراری در آب را همراه با دو فضانورد سازمان فضایی اروپا برگزار كردند.
"یانگ لیوی"، نخستین فضانورد چین كه در سال 2003 سفری حدودا 22 ساعته را در فضا انجام داد و اینك معاون دفتر برنامه فضایی سرنشین دار چین است طی مصاحبه ای فاش كرد كه این كشور می خواهد سومین گروه فضانوردان خویش را نه مانند پیش از میان نظامیان، بلكه افراد شایسته در مشاغل مختلف همچون مهندسان پرواز و متخصصان محموله های علمی (دانشمندان با تخصص های مختلف) انتخاب نماید كه شامل زنان هم می گردد.
دو گروه انتخابی اول در سال های 1998 و 2010 از خلبانان نیروی هوایی جهت شركت در نخستین مأموریت های مستقل شنژو و یا در ارتباط با ایستگاه مداری تیانگون بودند، اما ظاهرا گروه جدید از میان افرادی از موسسات دانشگاهی و تحقیقاتی انتخاب خواهند شد.
او تصریح كرد كه بین 10 تا 12 فضانورد همچون دو زن انتخاب خواهند شد. تابحال 11 فضانورد چینی در 6 ماموریت این كشور حضور داشته اند.
"یانگ" اظهار نمود: كسانی كه بعنوان مهندس فضایی انتخاب می شوند، حداقل باید یك مدرك كارشناسی ارشد داشته باشند و متخصصین محموله مدرك دكترا. هر دو گروه باید دارای حداقل سه تا پنج سال تجربه كاری مفید باشند.
وی طی مصاحبه ای با خبرگزاری چین اظهار نمود: "ایستگاه فضایی كه ما در حال ساخت آن هستیم، در حقیقت یك میدان تجربی فضایی در سطح دولتی است كه باید به محققان برای پیشرفت و توسعه اقتصاد ملی و كل بشریت در زمینه های مختلف خدمت كند. ازاین رو تقاضا برای چنین فضانوردان به صورت فزاینده ای افزایش می یابد."
"ژانگ باینان" (Zhang Bainan)، یك مقام ارشد در برنامه فضایی سرنشین دار هم گفته است كه آنها در حال كوشش برای بهبود ناو سرنشین دار شنژو هستند. او طی مصاحبه ای اعلام نمود آزمایش هماهنگی این ناو را با بخش های فضایی جدید به اتمام رسانده اند و از جزئیات مربوط به ناو كیهانی سرنشین دار شنژو، همینطور از سفینه بدون سرنشین باربری تیانژو مانند حمل بار، اتصال فضایی، توانایی سوخت گیری و حمل سوخت برای توسعه كار در ایستگاه فضایی آینده استفاده می گردد.
اخبار منتشره همینطور نشان داده است كه چین همزمان در حال كار بر روی طیف وسیعی از كاوشگران مه پیمای خودكار و همینطور یك پرتابگر سنگین است كه می تواند در دهه 2030 برای فرود زمینیان در ماه بكار رود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب