بررسی پژوهشی یك تهدید جدی برای اكوسیستم و سلامت عمومی
اثرات مخرب زیست محیطی آفت کش ها در مزارع گندم
به گزارش نیو وبلاگ، آفت کش ها در کشاورزی مدرن به کنترل آفات و افزایش بهره وری کمک می کنند، اما مصرف بی رویه آنها تأثیرات منفی بر محیط زیست دارد. این تأثیرات در یک پژوهش جدید در رابطه با مزارع گندم مورد بررسی قرار گرفته است.
به گزارش نیو وبلاگ به نقل از ایسنا، در سالهای اخیر، افزایش آگاهی از مشکلات زیست محیطی به یکی از دغدغه های اصلی جهانی تبدیل گشته است. مسائل زیست محیطی ناشی از فعالیتهای انسانی، بخصوص در حوزه های کلیدی مانند کشاورزی، مورد توجه خیلی از محققان قرار گرفته اند. کشاورزی بعنوان یکی از مهم ترین بخش های تولید مواد غذایی، نقشی حیاتی در تأمین امنیت غذایی جهانی دارد، اما در عین حال می تواند تهدیدهای جدی هم برای محیط زیست به وجود آورد. یکی از این تهدیدات، استفاده گسترده از آفت کش ها در مزارع است که با وجود مزایای آن در افزایش تولید، می تواند تأثیرات منفی بر تنوع زیستی و کیفیت آب و خاک بگذارد.
با رشد جمعیت جهانی و نیاز روز افزون به تولید بیشتر مواد غذایی، فشار بر مزارع افزایش پیدا کرده است. این امر سبب شده است که کشاورزان به استفاده از انواع سموم و آفت کش ها روی بیاورند تا عملکرد مزارع را بهبود بخشند. با این وجود، آفت کش ها نه تنها به هدف از بین بردن آفات کمک می کنند، بلکه می توانند بر موجودات غیرهدف و محیط های طبیعی مانند خاک و آب هم تاثیر منفی بگذارند. اثرات طولانی مدت آفت کش ها بر تنوع زیستی و محیط زیست، نگرانی هایی را در مورد سلامت انسان و حفظ اکوسیستم های طبیعی به وجود آورده است.
در این راستا، گروهی از محققان از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با همکاری دانشگاه فردوسی مشهد، تحقیقی را در رابطه با اثرات زیست محیطی آفت کش های مصرفی در مزارع گندم شهرستان بندر ترکمن انجام داده اند. این پژوهش با هدف بررسی آلودگی های ناشی از مصرف آفت کش ها و اثرات آن بر محیط زیست و سلامت انسان، به صورت ویژه به مصرف این مواد در کشاورزی منطقه پرداخته است.
در این مطالعه، محققان برای جمع آوری اطلاعات، با کشاورزان محلی به شکل مستقیم مصاحبه نموده و همینطور پرسشنامه هایی را در اختیار آنها قرار دادند. آنها اطلاعاتی در رابطه با نوع و میزان مصرف آفت کش ها در ۵۹ مزرعه گندم جمع آوری کردند. سپس، با استفاده از یک شاخص اثر زیست محیطی تحت عنوان «EIQ» که معیاری برای ارزیابی خطرات آفت کش ها برای محیط زیست و انسان است، اثرات این آفت کش ها را تحلیل کردند.
نتایج این پژوهش نشان دادند که تمامی آفت کش های مصرفی، تأثیرات زیست محیطی قابل توجهی داشته اند. بیشترین تأثیرات منفی در ارتباط با آفت کش های حشره کش و قارچ کش بود که بیشترین میزان سمیت را برای محیط زیست داشتند. بطور دقیق تر، سموم ایمیداکلوپراید و کاربندازیم بالاترین میزان تاثیر منفی بر محیط زیست را نشان دادند.
نتایج همینطور حاکی از آن هستند که سم کاربندازیم، بعنوان یکی از خطرناک ترین آفت کش ها برای کشاورزان شناخته می شود، در حالیکه برخی دیگر از سموم مانند ایمیداکلوپراید، خطر کمتری برای کارگران مزرعه داشتند. این مورد نشان داده است که مصرف بی رویه و نادرست این مواد می تواند نتایج خطرناکی برای افراد و محیط اطراف آنها داشته باشد.
پژوهشگران همینطور دریافتند که میزان مصرف آفت کش ها و اثرات زیست محیطی آنها در مزارع مختلف متفاوت می باشد. بعضی از مزارع پایین ترین میزان آلودگی را نشان دادند، چونکه در آنها از سموم کمتری استفاده شده بود، در حالیکه مزارع دیگر با استفاده بی رویه از آفت کش ها بالاترین میزان آلودگی را داشتند. این تفاوت ها نشان دهنده ضرورت آگاهی بخشی به کشاورزان در رابطه با مصرف صحیح سموم است.
این پژوهش بطور دقیق تر اهمیت مدیریت بهتر مصرف آفت کش ها و به کارگیری روش های جایگزین مانند آفت کش های بیولوژیک را برجسته می کند. یافته های این پژوهش می توانند به تدوین سیاست های جدید در زمینه کاهش مصرف آفت کش ها و محافظت از محیط زیست کمک نماید.
لازم به ذکر است این یافته های پژوهشی در فصلنامه «بوم شناسی کشاورزی» که وابسته به دانشگاه فردوسی مشهد است، انتشار یافته اند. این نشریه به انتشار تحقیقات در رابطه با کشاورزی و محیط زیست پرداخته و هدف آن کمک به بهبود وضعیت کشاورزی و کاهش اثرات منفی آن بر محیط زیست است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب